۱- جهاد مستمر علمي با هدف كسب مرجعيت علمي و فناوري در جهان با تأكيد بر:
۱-۱- توليد علم و توسعه نوآوري و نظريه پردازي.
۲-۱- ارتقاء جايگاه جهاني كشور در علم و فناوري و تبديل ايران به قطب علمي و فناوري جهان اسلام.
۳-۱- توسعه علوم پايه و تحقيقات بنيادي.
۴-۱- تحول و ارتقاء علوم انساني بويژه تعميق شناخت معارف ديني و مباني انقلاب اسلامي با: تقويت جايگاه و منزلت اين علوم، جذب افراد مستعد و با انگيزه، اصلاح و بازنگري در متون، برنامه‌ها و روش‌هاي آموزشي و ارتقاء كمي و كيفي مراكز و فعاليت‌هاي پژوهشي مربوط.
۵-۱- دستيابي به علوم و فناوري‌هاي پيشرفته با سياستگذاري و برنامه ريزي ويژه.
۲- بهينه سازي عملكرد و ساختار نظام آموزشي و تحقيقاتي كشور به منظور دستيابي به اهداف سند چشم‌انداز و شكوفايي علمي با تأكيد بر:
۱-۲- مديريت دانش و پژوهش و انسجام بخشي در سياستگذاري، برنامه ريزي و نظارت راهبردي در حوزه علم و فناوري و ارتقاء مستمر شاخص‌ها و روزآمدسازي نقشه جامع علمي كشور با توجه به تحولات علمي و فني در منطقه و جهان.
۲-۲- اصلاح نظام پذيرش دانشجو و توجه ويژه به استعداد و علاقمندي دانشجويان در انتخاب رشته تحصيلي و افزايش ورود دانشجويان به دوره‌هاي تحصيلات تكميلي.
۳-۲- ساماندهي و تقويت نظام هاي نظارت، ارزيابي، اعتبارسنجي و رتبه بندي در حوزه‌هاي علم و فناوري.
۴-۲- ساماندهي نظام ملي آمار و اطلاعات علمي، پژوهشي و فناوري جامع و كارآمد.
۵-۲- حمايت از تأسيس و توسعه شهرك ها و پارك‌هاي علم و فناوري.
۶-۲- توزيع عادلانه فرصت‌ها و امكانات تحصيل و تحقيق در آموزش عالي در سراسر كشور.
۷-۲- شناسايي نخبگان، پرورش استعدادهاي درخشان و حفظ و جذب سرمايه‌هاي انساني.
۸-۲- افزايش بودجه تحقيق و پژوهش به حداقل ۴% توليد ناخالص داخلي تا پايان سال ۱۴۰۴ با تأكيد بر مصرف بهينه منابع و ارتقاء بهره‌وري.
۳- حاكميت مباني، ارزش‌ها، اخلاق و موازين اسلامي در نظام آموزش عالي، تحقيقات و فناوري و تحقق دانشگاه اسلامي با تأكيد بر:
۱-۳- اهتمام به نظام تعليم و تربيت اسلامي و اصل پرورش در كنار آموزش و پژوهش و ارتقاء سلامت روحي و معنوي دانش پژوهان و آگاهي‌ها و نشاط سياسي آنان.
۲-۳- تربيت اساتيد و دانشجويان مؤمن به اسلام، برخوردار از مكارم اخلاقي، عامل به احكام اسلامي، متعهد به انقلاب اسلامي و علاقمند به اعتلاي كشور.
۳-۳- حفظ موازين اسلامي و ارزش‌هاي فرهنگي و اجتماعي در استفاده از علم و فناوري.
۴- تقويت عزم ملي و افزايش درك اجتماعي نسبت به اهميت توسعه علم و فناوري:
۱-۴- تقويت و گسترش گفتمان توليد علم و جنبش نرم‌افزاري در كشور.
۲-۴- ارتقاء روحيه نشاط، اميد، خودباوري، نوآوري نظام‌مند، شجاعت علمي و كار جمعي و وجدان كاري.
۳-۴- تشكيل كرسي‌هاي نظريه پردازي و تقويت فرهنگ كسب و كار دانش‌بنيان و تبادل آراء و تضارب افكار، آزادانديشي علمي.
۴-۴- ارتقاء منزلت و بهبود معيشت استادان، محققان و دانش‌پژوهان و اشتغال دانش آموختگان.
۵-۴- احياء تاريخ علمي و فرهنگي مسلمانان و ايران و الگوسازي از مفاخر و چهره‌هاي موفق عرصه علم و فناوري.
۶-۴- گسترش حمايت‌هاي هدفمند مادي و معنوي از نخبگان و نوآوران و فعاليت‌هاي عرصه علم و فناوري.
۵- ايجاد تحول در ارتباط ميان نظام آموزش عالي، تحقيقات و فناوري با ساير بخش‌ها با تأكيد بر:
۱-۵- افزايش سهم علم و فناوري در اقتصاد و درآمد ملي، ازدياد توان ملي و ارتقاء كارآمدي.
۲-۵- حمايت مادي و معنوي از فرآيند تبديل ايده به محصول و افزايش سهم توليد محصولات و خدمات مبتني بر دانش پيشرفته و فناوري داخلي در توليد ناخالص داخلي با هدف دستيابي به سهم ۵۰ درصد.
۳-۵- تحكيم و تعميق پيوند حوزه و دانشگاه و تقويت همكاري‌هاي مستمر راهبردي.
۴-۵- تنظيم رابطه متقابل تحصيل با اشتغال و متناسب سازي سطوح و رشته‌هاي تحصيلي با نقشه جامع علمي كشور و نيازهاي توليد و اشتغال.
۵-۵- تعيين اولويت‌ها در آموزش و پژوهش با توجه به مزيت‌ها، ظرفيت‌ها و نيازهاي كشور و الزامات نيل به جايگاه اول علمي و فناوري در منطقه.
۶-۵- حمايت از مالكيت فكري و معنوي و تكميل زيرساخت‌ها و قوانين و مقررات مربوط.
۷-۵- افزايش نقش و مشاركت بخش‌هاي غيردولتي در حوزه علم و فناوري و ارتقاء سهم وقف و امور خيريه در اين حوزه.
۸-۵- توسعه و تقويت شبكه‌هاي ارتباطات ملي و فراملي ميان دانشگاه‌ها، مراكز علمي، دانشمندان و پژوهشگران و بنگاه‌هاي توسعه فناوري و نوآوري داخلي و خارجي و گسترش همكاري‌ها در سطوح دولتي و نهادهاي مردمي با اولويت كشورهاي اسلامي.
۶– گسترش همكاري و تعامل فعال، سازنده و الهام بخش در حوزه علم و فناوري با ساير كشورها و مراكز علمي و فني معتبر منطقه‌اي و جهاني بويژه جهان اسلام همراه با تحكيم استقلال كشور، با تأكيد بر:
۱-۶- توسعه صنايع و خدمات مبتني بر علوم و فناوري‌هاي جديد و حمايت از توليد و صادرات محصولات دانش بنيان و متكي بر فناوري‌هاي بومي بويژه در حوزه هاي داراي مزيت و ظرفيت، با اصلاح امر واردات و صادرات كشور.
۲-۶- اهتمام بر انتقال فناوري و كسب دانش طراحي و ساخت براي توليد محصولات در داخل كشور با استفاده از ظرفيت بازار ملي در مصرف كالاهاي وارداتي.
۳-۶- استفاده از ظرفيت‌هاي علمي و فني ايرانيان مقيم خارج و جذب متخصصان و محققان برجسته ساير كشورها بويژه كشورهاي اسلامي حسب نياز.
۴-۶- تبديل ايران به مركز ثبت مقالات علمي و جذب نتايج پژوهش‌هاي محققان، نخبگان علمي و نوآوران ساير كشورها بويژه جهان اسلام.