نطق پيش از دستور
جلسه 15/11/1393
آقاي عليزاده ـ ايام مبارك دههي فجر را تبريك عرض ميكنيم. انشاءالله كه اين ايام، مبارك باشد. گرامي ميداريم آن ايام شريف و سرنوشتساز را و ياد شهدا و مجاهداني را كه واقعاً با ايثارِ خون، جان و توان خود اين انقلاب را به ثمر رساندند. من مخصوصاً ياد امام بزرگوار و راحلمان را كه واقعاً با رهبريهاي داهيانه و خردمندانه و مجاهدانهي خود اين انقلاب را به ثمر رساندند، گرامي ميدارم. هر صفت خوبي را كه بخواهيم بگوييم در امام عليهالرحمه واقعاً به حد كمال بوده است. شايد - شايد كه نه، يقيناً- ميشود گفت كه ايشان بعد از معصومين عليهمالسلام يك فردي كمنظير و شايد بينظير و بيبديل بود. رحمت خدا بر او باد و واقعاً هم اين انقلاب اگر پيروز شد، در اثر همين رهبريهاي صحيح و قاطع ايشان بود. اگرچه مردم هم با دل و جان كمك كردند و ادامهي اين انقلاب هم حتماً بدون ادامهي راه ايشان واقعاً امكانپذير نيست. بحمدالله مقام معظم رهبري هم در همان راه و در همان طريق و با همان صلابت اقدام ميكنند و بزرگان ما، آنها كه در انقلاب واقعاً سهم شاياني داشتهاند، كماكان همان راه را ادامه ميدهند. انشاءالله خداوند اين انقلاب را به آن مقصودي كه رهبر بزرگ ما، رهبر كبير انقلاب داشتند، انشاءالله نائل و واصل بفرمايد كه همان اتصال به قيام حضرت حجت عجّل الله تعالي فرجه الشريف است.
آقاي جنتي ـ بسم الله الرحمن الرحيم. الحمدلله ربّ العالمين و صلّي الله علي سيّدنا و مولانا ابيالقاسم محمّد و علي أهل بيته الطيّبين الطّاهرين المعصومين و لا سيَّما حجت بن الحسن العسكري عجّل الله تعالي فرجه الشريف. من هم تبريك عرض ميكنم اين ايام مباركهي دههي فجر را و واقعاً با همهي وجودمان بايد شكر به درگاه خداوند متعال بگذاريم كه اين منّت را بر سر اين ملت گذاشت و عليرغم همهي موانعي كه در پيش رو بود و هيچ باوركردني هم نبود، خداوند اين انقلاب را به پيروزي رساند و امام بزرگوارمان به ايران تشريف آوردند. همان ورود ايشان به ايران در دوازدهم بهمن، خودش يك مسئلهاي بود كه بايد گفت جدّاً مقَّدر الهي بود و الهامي بود كه به خود امام شد كه بيشتر در پاريس نمانند. دشمن سعي داشت كه ايشان را قدري معطل كند و به ايشان عرض ميكردند كه فعلاً صلاح نيست شما به ايران برويد و چند روز صبر كنيد. آنها ميخواستند درست بر اوضاع مسلط شوند، اما ايشان كه توطئهها را خيلي خوب ميشناخت و به موقع و به لحظه اقدام ميكرد، تصميم گرفتند و تشريف آوردند. همينجا در ايران هم دوباره ما احتمال ميداديم كه خطراتي در پيش رو يا در طول سفر يا در فرودگاه باشد، ولي الحمد لله خدا حضرت امام را حفظ كرد و با كمال آرامش و با كمال سلامت وارد ايران شدند و استقبال شايان مردم را ديدند. در اولين لحظه و اولين ورودشان هم به ديدار شهدا رفتند كه آن شهدا در راه اسلام و انقلابي كه ايشان هدايت ميكرد، شهيد شده بودند. اين ابتكار عمل بسيار جالبي بود. بعد هم در ظرف اين ده روز با همهي اين حوادثي كه اتفاق افتاد و نقشههايي كه رژيم داشت و توطئههايي كه عمّال آن رژيم ميكردند، بالاخره روز بيست و دوم بهمن، انقلاب به پيروزي رسيد و حكومت اسلامي برقرار شد. الحمد لله رب العالمين. ما هم بايد شكر خدا را به جا بياوريم و هم قدردان اين نعمت باشيم. خدا انشاءالله كه فرج حضرت وليّ عصر سلام الله عليه را برساند و ما هم زنده باشيم و آن پيروزي اساسي اسلام و آن فجر نوراني ظهور را هم درك كنيم انشاءالله و صلّي الله علي محمّد و آل محمّد.