طرح ممنوعيت تبليغات و معرفي محصولات و خدمات غير مجاز و آسيبرسان به سلامت در رسانههاي ارتباط جمعي داخلي و بينالمللي و فضاهاي مجازي (اعادهشده از شوراي نگهبان)
جلسه 30/3/1397
منشي جلسه ـ دستور جلسهي بعدي: «طرح ممنوعيت تبليغات و معرفي محصولات و خدمات غير مجاز و آسيبرسان بهسلامت در رسانههاي ارتباط جمعي داخلي و بينالمللي و فضاهاي مجازي (اعادهشده از شوراي نگهبان)»[1]
آقاي مؤمن ـ اشكال اين مصوبه حل شده است. خدا خير بدهد كه قوهي قضائيه [را مرجع تشخيص اطلاعات و ادعاها قرار دادهاند.]
آقاي جنتي ـ پس اشكال رفع شده است يا نشده است؟ بخوانيد ديگر.
منشي جلسه ـ چشم.
آقاي رهپيك (رئيس پژوهشكده شوراي نگهبان) ـ اشكال شرعي رفع شده است؟
آقاي مؤمن ـ بله، اشكال رفع شده است. مصوبه را درست كردند؛ گفتهاند كه قوهي قضائيه مرجع تشخيص است.
منشي جلسه ـ بله، ايراد مصوبهي مجلس، يك ايراد بوده است. [نظر شماره 5156/100/97 مورخ 22/2/1397 شوراي نگهبان]: «در تبصره (1) ماده (1)،[2] واگذاري تشخيص خلاف قانون بودن به مراجع غير قضايي جهت مجرم دانستن، خلاف موازين شرع شناخته شد.» اين تبصره را به اين ترتيب اصلاح كردهاند: «در تبصره ماده (1) بعد از عبارت «خلاف قوانين مربوطه» عبارت «كه توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و مراجع قانوني صاحب صلاحيت» حذف و عبارت «به حكم مراجع صالح قضايي با اخذ نظر كارشناسي از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي يا مراجع قانوني صاحب صلاحيت» جايگزين ميشود.»
آقاي مؤمن ـ اشكال حل شده است؛ اين اشكال حل شده است.
آقاي جنتي ـ كسي كه معتقد نيست كه اشكال باقي است؟ ديگر تمام است.[3]
===================================================================================
[1]. طرح ممنوعيت تبليغات و معرفي محصولات و خدمات غير مجاز و آسيبرسان به سلامت در رسانههاي ارتباط جمعي داخلي و بينالمللي و فضاهاي مجازي كه با عنوان «طرح منع تبليغات و معرفي محصولات و خدمات غير مجاز و آسيبرسان به سلامت در فضاهاي مجازي و شبكههاي ماهوارهاي» و با قيد يك فوريت تقديم مجلس شده بود، پس از تصويب يك فوريت رسيدگي به آن، سرانجام در تاريخ 21/2/1395 به تصويب مجلس شوراي اسلامي رسيد. اين مصوبه، مطابق با روند قانوني پيشبيني شده در اصل (94) قانون اساسي، طي نامهي شماره 11393/493 مورخ 27/2/1395 به شوراي نگهبان ارسال شد. اين مصوبه، در مجموع در چهار مرحله بين شوراي نگهبان و مجلس شوراي اسلامي رفت و برگشت داشته است. شوراي نگهبان اين مصوبه را در مرحلهي اول رسيدگي در جلسهي مورخ 12/3/1395، در مرحلهي دوم در جلسات مورخ 8/9/1396 و 22/9/1396 و در مرحلهي سوم در جلسهي مورخ 19/2/1397 بررسي كرد و نظر خود مبني بر مغايرت برخي از مواد اين مصوبه با موازين شرع و قانون اساسي را به ترتيب طي نامههاي شماره 772/102/95 مورخ 16/3/1395، 3611/102/96 مورخ 27/9/1396 و 5156/100/97 مورخ 22/2/1397 به مجلس شوراي اسلامي اعلام كرد. در نهايت، با اصلاحات مورخ 22/3/1397 مجلس، اين مصوبه در مرحلهي چهارم رسيدگي در جلسهي مورخ 30/3/1397 شوراي نگهبان بررسي شد و نظر شورا مبني بر عدم مغايرت آن با موازين شرع و قانون اساسي طي نامهي شماره 5680/100/97 مورخ 30/3/1397 به مجلس شوراي اسلامي اعلام شد.
[2]. تبصرهي ماده (1) طرح ممنوعيت تبليغات و معرفي محصولات و خدمات غير مجاز و آسيبرسان به سلامت در رسانههاي ارتباط جمعي داخلي و بينالمللي و فضاهاي مجازي مصوب 1/9/1396 با اعمال اصلاحات 2/2/1397 مجلس شوراي اسلامي: «ماده 1- ...
تبصره- مصاديق اطلاعات نادرست و تبليغ خلاف واقع عبارتند از:
اطلاعات يا ادعاهاي خلاف قوانين مربوطه، كه توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و مراجع قانوني صاحب صلاحيت درباره روش فرآوري، توليد، نامگذاري تجاري، خواص، تركيب، منشأ سودمندي، ارزش غذايي، روش درماني و خدمات، آثار و منافع ناشي از ارائه خدمات يا درمان يا دارا بودن گواهي يا مجوز از مراجع داخلي يا خارجي در خصوص كالاها و خدمات موضوع اين قانون مشخص ميگردد.»
[3]. نظر شماره 5680/100/97 مورخ 30/3/1397 شوراي نگهبان: «عطف به نامه شماره 23038/29 مورخ 27/3/1397 و پيرو نامه شماره 5156/100/97 مورخ 22/2/1397، طرح ممنوعيت تبليغات و معرفي محصولات و خدمات غير مجاز و آسيبرسان به سلامت در رسانههاي ارتباط جمعي داخلي و بينالمللي و فضاهاي مجازي كه با اصلاحاتي در جلسه مورخ بيست و دوم خردادماه يكهزار و سيصد و نود و هفت به تصويب مجلس شوراي اسلامي رسيده است، در جلسه مورخ 30/3/1397 شوراي نگهبان مورد بحث و بررسي قرار گرفت و با توجه به اصلاحات به عملآمده مغاير با موازين شرع و قانون اساسي شناخته نشد.»