ماده واحده- به دولت اجازه داده ميشود براي دفاع مؤثر در دعاوي مطروحه عليه ايران و اقامه و تعقيب دعاوي عليه خارجيان به منظور استيفاي حقوق ملت ايران بدون رعايت مقررات اداري، استخدامي و محاسبات عمومي و بودجهاي و محدوديتهاي خريد خدمت و پرداختهاي مستمر و غير مستمر كاركنان دولت از خدمات اشخاص حقيقي و حقوقي ايراني و خارجي با رعايت شرايط ذيل به صورت تمام وقت يا نيمه وقت و يا قراردادي و يا كارمزدي براي مدت و يا خدمت معين استفاده نمايد.
1- حداكثر اشخاص حقيقي خارجي كه به اين منظور در داخل و يا خارج به كار گرفته ميشوند از (100) نفر و حداكثر اشخاص حقوقي خارجي از (30) مؤسسه تجاوز ننمايد.
2- حداكثر اشخاص حقيقي داخلي كه در اين راه به كار گرفته خواهند شد از (100) نفر و حداكثر اشخاص حقوقي داخلي از (50) مؤسسه تجاوز ننمايند.
تبصره 1- ميزان مبالغ پرداختي به اين افراد (حقيقي يا حقوقي) متناسب با نوع و مدت خدمت طبق دستورالعملي خواهد بود كه به تصويب هيئت وزيران ميرسد و پرداختها از محل بودجه مصوب دولت انجام ميشود.
تبصره 2- دولت موظف است صورت هزينههاي انجام شده تحت اين ماده را هر شش ماه يك بار به كميسيون برنامه و بودجه مجلس گزارش نمايد.