بند الحاقي تبصره (13) لايحه بودجه سال 1396 كل كشور

آقاي كدخدائي ـ «بند الحاقي تبصره (13) لايحه بودجه سال 1396 كل كشور»[1]
اين موضوع، مقداري جاي بحث دارد. آقاي دكتر لاريجاني نامه‌اي را به شورا ارسال كرده‌اند و در آن گفته‌اند: «... بند الحاقي تبصره (13) لايحه بودجه سال 1396 كل كشور، مصوب جلسه علني روز سه‌شنبه مورخ 10/‏12/‏1395 مجلس كه از قلم‌ افتاده بود، به شرح زير ارسال مي‌گردد: ...»
آقاي اسماعيلي ـ اين هم جالب است.
آقاي عليزاده ـ خيلي خب، بند الحاقي را بياوريد تا ببينيم. ببينيم اگر اشكالي ندارد، به مجلس بگوييم اشكالي ندارد.
آقاي كدخدائي ـ اگر از قلم‌ افتاده است، بايد برويم مشروح مذاكرات آن وقت مجلس را ببينيم.
آقاي عليزاده ـ چرا بايد مشروح مذاكرات مجلس را ببينيم؟ مگر وقتي رئيس مجلس مصوبه‌اي براي ما مي‌فرستد، ما مشروح مذاكراتش را مي‌بينيم؟
آقاي اسماعيلي ـ حاج‌آقا، اصلاً مشروح مذاكراتش را ضميمه كرده‌اند.
آقاي كدخدائي ـ ضميمه كرده‌اند؟
آقاي اسماعيلي ـ بله، ضميمه كرده‌اند.
آقاي عليزاده ـ مي‌دانم. من مي‌گويم اصلاً مگر وقتي رئيس مجلس براي ما مصوبه‌اي مي‌فرستد و مي‌گويد كه اين مصوبه در مجلس تصويب شده است، ما مشروح مذاكراتش را مي‌بينيم؟
آقاي موسوي ـ الآن مي‌خواهند يك‌ بند جديدي را به قانون بودجه الحاق كنند.
آقاي عليزاده ـ بله؟
آقاي كدخدائي ـ حاج‌آقا، برخي اوقات اصلاحيه‌اي را براي شورا مي‌فرستند كه آن اصلاحيه در مجلس تصويب نشده است. به هر حال، ما بايد بتوانيم اطمينان پيدا كنيم. حالا البته ما كه به قول حضرت‌عالي، به گفته‌ي رئيس مجلس ايمان داريم.
آقاي عليزاده ـ گاهي مجلس چهارصد تا ماده تصويب مي‌كند، بعد به ما مي‌گويند كه ما اين‌ مواد را تصويب كرده‌ايم. رئيس مجلس مصوبه‌ي آن را براي ما مي‌فرستد، ما هم قبول مي‌كنيم. درست است آقاي دكتر؟
آقاي اسماعيلي ـ بله، و الّا بايد همه‌ي مذاكرات مجلس را ببينيم.
آقاي عليزاده ـ و الّا بايد همه‌ي مشروح مذاكرات را ببينيم، يا نوار جلسه‌ي مجلس را بياورند تا گوش كنيم.
آقاي كدخدائي ـ بله، ما هم به حرف آنها ايمان داريم حاج‌آقا.
آقاي عليزاده ـ خب حالا چه شده است؟
آقاي كدخدائي ـ هيچ، فقط اعلام كرده‌اند كه اين بند از قلم‌ افتاده است و حالا بايد در مورد آن اظهار نظر بشود.
آقاي عليزاده ـ خب ما بايد الآن در مورد آن اظهار نظر بكنيم ديگر. متن مصوبه چيست؟
«بند الحاقي- معادل يكهزار ميليارد (1.000.000.000.000) ريال از محل منابع ماده (10) قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت و منابع ماده (12) قانون تشكيل سازمان مديريت بحران كشور، براي پيشگيري و مهار (كنترل) بيماري‌هاي واگير دامي و بيماري‌هاي مشترك بين انسان و دام، مايه‌كوبي (واكسيناسيون) دام‌ها و بهداشت فرآورده‌هاي دامي در اختيار سازمان دامپزشكي كشور قرار گيرد.»
آقاي اسماعيلي ـ اين بند هم‌ رديف بودجه‌ دارد و هم سقف پرداخت.
آقاي شب‌زنده‌دار ـ كلمه‌ي «منابع» در اصلش نيست.
آقاي عليزاده ـ بله؟
آقاي شب‌زنده‌دار ـ كلمه‌ي «منابع» در اصلش [= اصل مصوبه‌اي كه در مجلس‌ تصويب شده است] نيست. در آنجا اين واژه‌ي «منابع» نيست.
آقاي عليزاده ـ در اينجا دارند محل تأمين اعتبارش را تعيين مي‌كنند. مي‌گويد اعتبار اين كار را از منابع آن قانوني كه قبلاً تصويب ‌شده است بدهند. خب چطور ممكن است واژگان آنچه براي ما فرستاده‌اند با اصل مصوبه تفاوت داشته باشد؟!
آقاي اسماعيلي ـ در مشروح مذاكرات مجلس كه آقاي دكتر كدخدائي در اختيار دارند، كلمه‌ي «منابع» هست.
آقاي عليزاده ـ آقاي دكتر، تعبير مشروح مذاكرات چيست؟
آقاي شب‌زنده‌دار ـ در اصل مصوبه‌ي مجلس، عبارت به اين صورت نيست. ببينيد؛ شما اين بند را اين‌طوري خوانديد: «... و منابع ماده (12) قانون ...»، اما متن اصلي مصوبه‌، كلمه‌ي «منابع» را ندارد؛ مي‌گويد: «... بخشي از مقررات مالي دولت و ماده (12) قانون تشكيل سازمان مديريت بحران كشور ...»
آقاي موسوي ـ آن، مربوط به يك بند ديگر است.
آقاي شب‌زنده‌دار ـ نه، در همان تبصره (13) است.
آقاي كدخدائي ـ متن مصوبه همان است [كه در نامه‌ي آقاي لاريجاني آمده است] ديگر. متن مشروح مذاكرات هم همين است. ديگر غير از اين متن كه چيزي نداريم.
آقاي موسوي ـ بله، در مشروح مذاكرات هم كلمه‌ي «منابع» نوشته شده است. عبارتي كه آقاي شب‌زنده‌دار مي‌گويند، مربوط به صفحه (33) قانون بودجه است.
آقاي اسماعيلي ـ بله، در مشروح مذاكرات، «منابع» آمده است.
آقاي كدخدائي ـ گفته است: «... مقررات مالي دولت و منابع ماده (12) ...»؛ يعني گفته است اين هزينه از محل منابع ماده (12) داده مي‌شود.
آقاي عليزاده ـ گفته است: «... از محل منابع ماده (10) قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت و منابع ماده (12) قانون تشكيل سازمان مديريت بحران كشور». ماده (12) چيست؟ ماده (12) را بياوريد تا ببينيم چيست. اين‌ يك چيز ديگري است.
منشي جلسه ـ نه، موضوعش همين است.
آقاي كدخدائي ـ پس همين عبارت درست است ديگر. در اينجا به دو قانون اشاره ‌شده است: يكي ماده (10) و يكي هم ماده (12).
آقاي عليزاده ـ ماده (10) براي قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت است و ماده (12) هم مربوط به قانون تشكيل سازمان مديريت بحران است.
آقاي شب‌زنده‌دار ـ متني كه شما خوانديد، با متن مصوبه‌اي كه من دارم، تفاوت دارد.
منشي جلسه ـ حاج‌آقا، اين بند الحاقي درباره‌ي پيشگيري از انتقال بيماري‌هاي دامي است. الآن مواد مربوطه را خدمتتان مي‌آورم.
آقاي عليزاده ـ بياوريد. فكر كنم آقاي شب‌زنده‌دار مي‌فرمايند در ماده (12) قانون سازمان مديريت بحران، منبعي براي پيشگيري از بيماري‌هاي واگيردار وجود ندارد. ماده (12) را ببينيد.
آقاي موسوي ـ منابع قانون مديريت بحران براي مصالح ديگري است.
آقاي يزدي ـ اينجا تصريح ‌شده است هزينه‌ها از محل منابع ماده (10) قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت است و ماده (12) قانون تشكيل سازمان مديريت بحران تأمين شود.
آقاي عليزاده ـ ماده (12) را بياوريد. «ماده 12- به دولت اجازه داده مي‌شود در صورت وقوع حوادث طبيعي و سوانح پيش‌بيني‌نشده، معادل دو درصد (2‌%‏) از بودجه عمومي هر سال را از محل افزايش تنخواه‌گردان خزانه تأمين كند تا به صورت اعتبارات خارج از شمول با پيشنهاد شوراي عالي و تأييد رئيس جمهور هزينه گردد.» حضرت آيت‌الله شب‌زنده‌دار، ماده (12) منبع دارد ديگر.
آقاي اسماعيلي ـ درست است؛ منبع دارد.
آقاي سوادكوهي ـ جناب آقاي عليزاده، من دارم پيوست‌هاي مصوبه را نگاه مي‌كنم. شما هم پيوست‌ها را ملاحظه فرموده‌ايد؟
آقاي عليزاده ـ خب!
آقاي سوادكوهي ـ در پيوست‌هاي تبصره (13) يك ‌بند (هـ) وجود دارد و يك ‌بند الحاقي (1). مفاد اين دو بند با اين متني كه الآن براي ما فرستاده‌اند، چه ارتباطي دارد؟
آقاي موسوي ـ تبصره (13) چند بند دارد. الآن مي‌خواهند يك ‌بند ديگر هم به آن اضافه كنند.
آقاي سوادكوهي ـ نه، مي‌خواهم بگويم در همه‌ي اين موارد، همين عدد يكهزار ميليارد (1.000.000.000.000) ريال ذكر شده است.
آقاي عليزاده ـ الآن همين موضوع اول را حل كنيم، بعد به اين موضوع شما هم مي‌رسيم. حضرت آيت‌الله شب‌زنده‌دار، متن ماده (12) قانون تشكيل سازمان مديريت بحران كشور كه مصوب 4/‏12/‏1393 است، اين است: «ماده 12- به دولت اجازه داده مي‌شود در صورت وقوع حوادث طبيعي و سوانح پيش‌بيني‌نشده، معادل دو درصد (2%‏) از بودجه عمومي هر سال را از محل افزايش تنخواه‌گردان خزانه تأمين كند تا به‌ صورت اعتبارات خارج از شمول با پيشنهاد شوراي عالي و تأييد رئيس جمهور هزينه گردد.»
آقاي كدخدائي ـ حاج‌آقا، ايشان [= آقاي شب‌زنده‌دار] به اين بند ايرادي ندارند. ايشان اين بند الحاقي را با بند (هـ) تبصره (13) قانون بودجه[2] كه خدمتشان است، تطبيق كرده‌اند [و از اين جهت، اشكال دارند.] من خدمتشان عرض كردم كه موضوع بند (هـ) يك ‌چيز ديگري است. آن بند، درباره‌ي تجهيز و توسعه‌ي آتش‌نشاني است.
آقاي عليزاده ـ بله، آن ربطي به اين ندارد. اين دو منبع مالي‌اي كه ذكر كرده‌اند، منبع هر دوي اين بندها است. الآن هر دو بند، منبع دارد.
آقاي اسماعيلي ـ بله، اين بند الحاقي است. اين منابع، در بند الحاقي هم آمده است.
منشي جلسه ـ بله، اين بند الحاقي است.
آقاي كدخدائي ـ عبارت «منابع» در مشروح مذاكرات اين بند الحاقي هست. البته اگر نباشد هم يك اختلاف جزئي عبارتي دارد كه اين اختلاف تأثيري در مفهوم اين بند ندارد.
آقاي يزدي ـ اشكال اين عبارت بند الحاقي چيست؟
آقاي عليزاده ـ هيچ اشكالي ندارد.
آقاي سوادكوهي ـ بله، ظاهراً اين عبارت اشكالي ندارد، اما ما بايد اين بند الحاقي را در كنار سابقه‌ي مصوبه‌ي بودجه بگذاريم تا ببينيم اينها چه نسبتي با هم دارند.
آقاي اسماعيلي ـ آقا، اين نامه‌ي رسمي مجلس را جلويتان بگذاريد، بخوانيد و ببينيد چه ايرادي دارد.
آقاي عليزاده ـ بله، رئيس مجلس نامه نوشته و متن مصوبه را داده است. دو منبع مالي هم براي موضوع اين بند الحاقي وجود دارد. حالا مي‌فرماييد ما الآن بياييم اين بند را با مصوبه‌ي بودجه در كنار هم نگاه كنيم تا ببينيم چيست!.
آقاي يزدي ـ مگر اين بند چه اشكالي دارد؟
آقاي سوادكوهي ـ آقاي دكتر [ره‌پيك]، مركز مطالعات ما [= پژوهشكده‌ي شوراي نگهبان] هيچ تحقيقي درباره‌ي اين مصوبه نكرده است. بايد درباره‌اش تحقيق بكنند تا ببينند اين بندها چطور در كنار هم جمع مي‌شوند. در بند (هـ)، يكهزار ميليارد (1.000.000.000.000) ريال براي توسعه‌ي آتش‌نشاني پيش‌بيني ‌شده است. خب آيا يكهزار ميليارد (1.000.000.000.000) ريال ديگر هم هست [كه در بند الحاقي تبصره (13) به پيشگيري از بيماري‌هاي دامي اختصاص داده شده است؟]
آقاي عليزاده ـ آقاي دكتر، ماده (12) گفته است دو درصد (‌‌2%‏) از بودجه‌ي كل كشور را به اين موضوع تخصيص بدهند. حالا يكي از منابع اين بند الحاقي، همين دو درصد (2‌%‏) است.
آقاي سوادكوهي ـ خب الآن براي هر دو بند، يك منبع پيش‌بيني شده است. اينها بايد كنار هم گذاشته ‌شوند تا ببينيم چگونه كنار هم چيده مي‌شوند.
آقاي عليزاده ـ خب باشد؛ اگر كنار هم چيده ‌شود،  دو هزار ميليارد (2.000.000.000.000) ريال مي‌شود.
آقاي سوادكوهي ـ دو هزار ميليارد (2.000.000.000.000) ريال.
آقاي اسماعيلي ـ بله.
آقاي عليزاده ـ بله، بودجه‌ي كل كشور چقدر است؟ [دو درصد (2‌%‏) بودجه براي اين كار اختصاص پيدا كرده است]، ضمن اينكه براي اين بند، دو منبع پيش‌بيني شده است كه يك منبعش، اين است.
آقاي سوادكوهي ـ خب ما كه الآن نمي‌توانيم اين‌طوري درباره‌ي بودجه نظر بدهيم و بپذيريم اينكه سابقاً گفته‌اند اشتباه بوده است، آن هم اشتباهي به اين بَيِّني! يعني هزار ميليارد را اصلاً در نظر نگرفته‌اند و بودجه را تصويب كرده‌اند؟!
آقاي كدخدائي ـ نه، ببينيد اين را در بودجه در نظر گرفته‌اند. الآن بحثشان اين است كه [اين بند الحاقي تبصره (13) از قلم افتاده است. براي همين] مشروح مذاكرات را فرستاده‌اند. آن ترديدي هم كه من در ابتدا داشتم، همين بود ديگر، اما آقايان اعضا گفتند كه اين بند در مصوبه‌ي مجلس بوده است و اين هم مشروح مذاكراتش.
آقاي عليزاده ـ آقا، اين بند را در متن مصوبه‌ي بودجه نياورده بودند، ولي در رديف‌ها آمده است. اصلاً اين بند، در خود مشروح مذاكرات مجلس هم آمده است.
آقاي سوادكوهي ـ حالا اجازه بدهيد كه مركز تحقيقات [= پژوهشكده‌ي شوراي نگهبان] هم بررسي كند تا ببينيم اين بندها چطور كنار هم چيده مي‌شود. بعد از اينكه نحوه‌ي چيده شدنش را مشخص كرديم، راجع به آن تصميم‌گيري مي‌كنيم.
آقاي عليزاده ـ از هر كدام از اين دو منبع، هر مبلغي كه نياز داشته باشند، برمي‌دارند. اول از محل منابع ماده (10) قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت برداشت مي‌كنند، بعد اگر كم آمد، از منبع ماده (12) قانون مديريت بحران برمي‌دارند.
آقاي جنتي ـ [قاعده‌اش اين است كه از دو منبع،] به نسبت مساوي برداشت كنند.
آقاي عليزاده ـ نه حاج‌آقا، اصل بر ترتيب است. حالا باشد؛ از هر كدام، اگر بود، برمي‌دارند.
آقاي يزدي ـ «از محل منابع ماده (10) قانون بخشي از مقررات مالي دولت و منابع ماده (12) قانون تشكيل سازمان مديريت بحران»؛ يعني براي اينكه اين مبلغ را تأمين كنند، اين دو منبع در اختيارشان است.
آقاي اسماعيلي ـ آقاي دكتر كدخدائي به يك نكته بايد دقت كنيم و آن اينكه، موضوع بند الحاقي و بند (هـ) تبصره (13) يكي است.
آقاي كدخدائي ـ بند الحاقي درباره‌ي تجهيز و توسعه‌ي آتش‌نشاني‌هاي سراسر كشور است و اين بند (هـ) هم درباره‌ي توسعه‌ي آتش‌نشاني‌ها است. از اين جهت اشتباه رخ داده است. ببينيد؛ قضيه روشن است. بند (هـ) تبصره (13) كه در قانون بودجه آمده است، درباره‌ي توسعه‌ي آتش‌نشاني است. بعد در بند الحاقي آمده‌اند دوباره همين موضوع را تكرار كرده‌اند. اين اشتباه است. الآن مجلس مي‌گويد به‌ جاي بند الحاقي كه به اشتباه ذكر شده است، اين مصوبه قرار گيرد. يعني الآن در قانون بودجه دو بند هست، ولي يكي از آنها تكراري است.
آقاي سوادكوهي ـ نه آقاي دكتر، نامه‌ي مجلس اين مطلب را نگفته‌ است. الآن در اين نامه، مجلس گفته است كه‌ اين بند الحاقي تبصره (13) از قلم ‌افتاده است.
آقاي كدخدائي ـ موضوع نامه همين است ديگر. مجلس مي‌گويد اين بند الحاقي به جاي آن قبلي است. خودشان علامت زده‌اند و گفته‌اند اين بند از قلم ‌افتاده است.
آقاي عليزاده ـ آقاي دكتر، اصلاً اين‌طوري كه شما مي‌فرماييد، نيست. الآن رئيس مجلس براي ما نامه فرستاده و گفته است اين مصوبه را قبلاً تصويب كرده‌ايم، [ولي از قلم افتاده بوده است]. الآن آن را براي شما فرستاده‌ايم تا نظرتان را بگوييد.
آقاي كدخدائي ـ ببينيد آقاي دكتر، من يك توضيحي خدمتتان بدهم. كل قانون بودجه ابلاغ ‌شده است. بند (هـ) تبصره (13) گفته است هزار ميليارد صرف تجهيز و توسعه‌‌ي آتش‌نشاني‌هاي سراسر كشور شود. دوباره بند الحاقي‌اش گفته است هزار ميليارد صرف تجهيز و توسعه‌ي آتش‌نشاني‌ها بشود. يعني عين همان عبارت را در بند الحاقي هم آورده‌اند.
آقاي اسماعيلي ـ يعني اشتباه نوشته‌اند ديگر.
آقاي كدخدائي ـ بله.
آقاي موسوي ـ آقاي دكتر ببينيد؛ تبصره (13) چند بند دارد: يك ‌بند (هـ) دارد، يك بند (ز) دارد. اين بند الحاقي هم مي‌خواهد يك چيز ديگر به اين بندها اضافه بكند.
آقاي عليزاده ـ اصلاً هيچ اشتباهي رخ نداده است. رئيس مجلس مصوبه‌اي را براي ما فرستاده است. الآن مي‌خواهيم در مورد آن رأي بگيريم. الآن آقايان به اين مصوبه ايراد دارند؟
آقاي سوادكوهي ـ بله، مي‌گوييم بايد [اين موضوع در پژوهشكده‌ي شورا] بررسي شود.
آقاي كدخدائي ـ نه، من عرضم اين است كه اين قانون بودجه ابلاغ ‌شده است. عرض من درباره‌‌ي كلّ قانون بودجه است كه الآن ابلاغ ‌شده است.
آقاي موسوي ـ خب تبصره (13) دو بند دارد؛ تبصره (13) قانون بودجه يك ‌بند (هـ) و يك ‌بند (ز) دارد ولي بند الحاقي ندارد.
آقاي كدخدائي ـ خب آقاي دكتر، دو بندي كه دارد، تكراري است.
آقاي موسوي ـ نه، تكراري نيست.
آقاي سوادكوهي ـ بايد اين بند را درست مي‌نوشتند، اما آن را درست ننوشته‌اند.
آقاي موسوي ـ به صفحه (33) قانون بودجه نگاه كنيد.
آقاي كدخدائي ـ شما صفحه (32) را ببينيد. در آنجا بند (هـ) تبصره (13) را ببينيد. اين بند الحاقي را هم ببينيد. در هر دو اشاره به تجهيز و توسعه‌ي آتش‌نشاني دارد.
آقاي شب‌زنده‌دار ـ يك‌ چيز را دو بار تكرار كرده‌اند.
آقاي موسوي ـ نه، من مي‌گويم كه بند الحاقي (1) در [قانون بودجه‌اي كه ابلاغ شده،] نيامده است.
آقاي كدخدائي ـ خب پس بند تكراري در قانون نيست. ولي اين مصوبه‌اي كه آمده، الحاق به تبصره (13) است.
آقاي عليزاده ـ آقاي دكتر، اين موضوع كه در نظر ما تأثيري ندارد. رئيس مجلس اين نامه را براي ما فرستاده و گفته است كه ما اشتباه كرده‌ايم و اين بند از قلم‌ افتاده است.
آقاي سوادكوهي ـ آقاي عليزاده، در اين نامه نگفته‌‌اند كه اشتباه كرده‌ايم، بلكه گفته‌اند اين بند از قلم ‌افتاده است. اگر اين بند اشتباه بود، مي‌گفت آن بند را برداريد و اين بند را جاي آن بگذاريد.
آقاي عليزاده ـ حالا فرضاً نگفته است اشتباه كرده‌ايم و به جايش گفته‌ است از قلم افتاده است. معناي «از قلم افتاد» اين است كه اشتباه كرده‌ايم ديگر.
آقاي سوادكوهي ـ خب مصوبه‌ي مجلس بايد براي ما مفهوم شود. اجازه بدهيد براي ما مفهوم شود. تا هفته‌ي آينده تحقيق بكنيم تا ببينيم مفهومش چيست.
آقاي عليزاده ـ مفهوم چه چيزي را مي‌خواهيد بفهميد؟ آيا واجب است اين مصوبه يك هفته در شورا باقي بماند؟ حضرات آقاياني كه اين نامه‌اي را كه آقاي رئيس مجلس فرستاده است، مغاير قانون اساسي و موازين شرع مي‌دانند، بفرمايند.
آقاي سوادكوهي ـ آقاي دكتر كدخدائي، رئيس محترم مجلس بايد اعلام مي‌كرد كه اين متن به اشتباه جاي اين بند ثبت‌ شده است. بايد مي‌گفت شما اين بند را با آن متن جايگزين كنيد.
آقاي عليزاده ـ اصلاً اشتباهي نشده است. ما خودمان مي‌گوييم شايد اشتباه شده است. رئيس مجلس اين را نگفته است.
آقاي اسماعيلي ـ چه اشتباهي شده است؟ اشتباه نيست.
منشي جلسه ـ چيزي اشتباه نشده است. همان‌طور كه گفته‌اند اين بند در قانون بودجه از قلم ‌افتاده است.
آقاي سوادكوهي ـ خب الآن بايد جاي اين بند در قانون بودجه به‌ خوبي مشخص شود.
آقاي عليزاده ـ آقاي دكتر، مگر ما جايش را تعيين مي‌كنيم؟!
آقاي اسماعيلي ـ نه، جايش را هم در مجلس تعيين كرده‌اند.
آقاي عليزاده ـ ببينيد آقاي دكتر، مجلس يك معاونتي دارد به نام معاونت تنقيح و تدوين قوانين. اين مصوبات را به آن معاونت مي‌دهند. آنها متن قانون را تغيير نمي‌دهند، اما اين بندها را مي‌برند به آنجايي كه جايش است و سر جايش مي‌گذارند.
آقاي سوادكوهي ـ خب بگذارند؛ پس چرا اين را براي ما فرستاده‌اند؟!
آقاي يزدي ـ بگذاريد من يك سؤال بپرسم. اين مطلبي كه آقاي دكتر موسوي مي‌فرمايند كه اين بند الحاقي‌ كه در قانون بودجه تكرار شده است، مربوط به آتش‌نشاني مي‌شود. ولي اين بند الحاقي‌اي كه الآن فرستاده‌اند و هنوز در شورا تأييد نشده است، در مورد بيماري‌هاي واگيردار است.
آقاي اسماعيلي ـ بله.
آقاي عليزاده ـ حاج‌آقاي يزدي، شما متوجه شديد فرمايش آقاي دكتر چيست؟ آقاي دكتر دارد مي‌گويد كه مجلس به‌ جاي اينكه اين مصوبه را به عنوان بند الحاقي در قانون بودجه بنويسند، متن تكرار بند (هـ) را نوشته‌ است و از اين جهت اشتباه كرده‌اند. توجه فرموديد؟ ولي ما به اين مسئله‌ كاري نداريم. رئيس مجلس يك متني را فرستاده و گفته است اين بند از قلم‌ افتاده است.
آقاي كدخدائي ـ بله، مي‌گويد از قلم ‌افتاده است.
آقاي يزدي ـ حالا اين متني كه فرستاده‌اند، اشكالي ندارد.
آقاي عليزاده ـ نه، اشكالي ندارد. حضرات آقاياني كه مي‌گويند اين متن مغاير موازين شرع است، بفرمايند. حضرات آقاياني كه مي‌فرمايند اين بند مغاير قانون اساسي است، بفرمايند.
آقاي يزدي ـ اين مصوبه اشكالي ندارد. چه اشكالي دارد؟ آقايان [در مجمع مشورتي فقهي] هم رسماً نوشته‌اند كه اين مصوبه اشكالي ندارد.[3]
آقاي شب‌زنده‌دار ـ اين خلاف رسم قانون‌گذاري است.
آقاي سوادكوهي ـ بله، خلاف رسم قانون‌گذاري است.
آقاي عليزاده ـ آقاي دكتر، خلاف رسم قانون‌گذاري است يعني چه؟!
آقاي سوادكوهي ـ يعني اين‌قدر ما به نحوه‌ي قانون‌نويسي توجه نكرده‌ايم، كه [حالا داريم اين مصوبه را توجيه مي‌كنيم.]
آقاي كدخدائي ـ نه، خب اين مسئله كه اصلاً در صلاحيت ما نبوده است كه بخواهيم به آن ايراد بگيريم. وقتي اين موضوع اصلاً مربوط به ما نبوده است، ما چطور به آن اشكال بگيريم؟
آقاي سوادكوهي ـ حالا اجازه بدهيد مركز تحقيقات ظرف يك ‌هفته اين موضوع را بررسي كند تا ببيند مطلب از چه قرار است. بگذاريد اين مصوبه را با توجه به سوابق بررسي كنند.
آقاي اسماعيلي ـ آقايان مي‌گويند اين مصوبه اشكالي ندارد.
آقاي عليزاده ـ آقاي دكتر، ديگر در مورد آن رأي گرفتيم.[4]
=================================================================================
[1]. مجلس شوراي اسلامي در تاريخ 16/‏3/‏1396 با ارسال نامه‌اي به شماره 20061/‏220 به شوراي نگهبان، ضمن ارسال متني تحت عنوان بند الحاقيِ تبصره (13) لايحه بودجه سال 1396 كل كشور، اعلام داشت كه اين بند، در خلال مصوبات مربوط به لايحه‌ي بودجه‌ي سال 1396 كل كشور بوده است كه در تاريخ 10/‏12/‏1395 در قالب بند الحاقي به تبصره (13) لايحه‌ي بودجه به تصويب مجلس رسيده،‌ ليكن به دليل از قلم افتادگي، ضمن مصوبه‌ي بودجه سال 1396 براي بررسي به شوراي نگهبان ارسال نشده است. از اين رو، در اجراي اصل (94) قانون اساسي، اين بند براي بررسي به شوراي نگهبان ارسال مي‌شود. پس از وصول اين نامه به شوراي نگهبان، اين شورا بررسي اين موضوع را در دستور جلسه‌ي مورخ 24/‏3/‏1396 خود قرار داد كه اعضاي شورا پس از بررسي، نظر خود مبني بر عدم مغايرت اين مصوبه با موازين شرع و قانون اساسي را طي نامه‌ي شماره 1466/‏102/‏96 مورخ 25/‏3/‏1396 به مجلس شوراي اسلامي اعلام كردند.

[2]. بند (ه‍) تبصره (13) قانون بودجه سال 1396 كل كشور، مصوب 24/‏12/‏1395 مجلس شوراي اسلامي: «ه‍- مبلغ يكهزار ميليارد (1.000.000.000.000) ريال از محل منابع ماده (۱۰) قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت و ماده (۱۲) قانون تشكيل سازمان مديريت بحران كشور به وزارت كشور (سازمان امور شهرداري‌ها و دهياري‌هاي كشور) اختصاص مي‌يابد تا صرف تجهيز و توسعه آتش‌نشاني‌هاي سراسر كشور نمايد.»

[3]. «بند الحاقي تبصره (13) لايحه بودجه سال 1396 كه از قلم افتاده و فعلاً براي شوراي محترم نگهبان ارسال گرديده، مورد بررسي قرار گرفت و خلاف شرع شناخته نشد.» نظر كارشناسي مجمع مشورتي فقهي شوراي نگهبان، شماره 126/‏ف/‏96 مورخ 23/‏3/‏1396، قابل مشاهده در نشاني زير: yon.ir/GlQpe

[4]. نظر شماره 1466/‏102/‏96 مورخ 25/‏3/‏1396 شوراي نگهبان: «عطف به نامه شماره 20061/‏220 مورخ 16/‏3/‏1396، بند الحاقي تبصره (13) لايحه بودجه سال ۱۳۹۶ كل كشور مصوب جلسه مورخ دهم اسفندماه يكهزار و سيصد و نود و پنج مجلس شوراي اسلامي كه از قلم افتاده بود، در جلسه مورخ 24/‏3/‏1396 شوراي نگهبان مورد بحث و بررسي قرار گرفت كه مغاير با موازين شرع و قانون اساسي شناخته نشد.»