لايحه الحاق دولت جمهوري اسلامي ايران به پيمان مودت و همكاري در جنوب شرقي آسيا
مقدمه
لايحه الحاق دولت جمهوري اسلامي ايران به پيمان مودت و همكاري در جنوب شرقي آسيا» كه در تاريخ 10 /11/ 1395 اعلام وصول گرديده بود، در تاريخ 18 /5/ 1396 به‌تصويب مجلس شوراي اسلامي رسيد. 
شرح و بررسي
1) «پيمان مودت و همكاري» درابتدا به امضاي اعضاي «اتحاديه ملل آسياي جنوب شرقي» موسوم به «آ سه آن» رسيده است. اين پيمان از جمله معاهدات نيمه باز بين‌المللي است كه دايره الحاق آن به روي ساير كشورها اعم از منطقه‌اي و غيرمنطقه‌اي مفتوح است ولذا در راستاي گسترش شراكت بين منطقه‌اي امروزه تعداد اعضاي آن به 36 عضو مي‌رسد و از آنجا كه الحاق به پيمان مودت و همكاري آ‌سه‌آن به عنوان پيش شرط اصلي برقراري روابط سازماندهي شده با اين اتحاديه تلقي مي‌شود، ايران نيز درخواست خود را به اتحاديه مزبور داده كه در چهل و نهمين اجلاس وزاري امور خارجه اين اتحاديه مطرح و طي اجماعي با آن موافقت شده است. 
2) تذكر: در حالي كه در ماده واحده اين مصوبه، تشريفات‌هاي (پروتكل‌هاي) اين پيمان مورخ 15/ 12 /1988 و 25 /7 /1988 اعلام شده، در عنوان اين پيمان تاريخ‌هاي مزبور 15/ 12/ 1987 و 25 /7 /1998 ذكر شده است. لذا لازم است كه تاريخ صحيح آن‌ها آورده شود. 
3) ابهام: با توجه به ديباچه متن پيمان مودت و همكاري در جنوب شرقي آسيا، دولت جمهوري اسلامي ايران اعلام كرده است كه به منظور ارتقاي صلح، دوستي و همكاري متقابل در موضوعاتي كه جنوب شرقي آسيا را تحت تأثير قرار مي‌دهند، «مطابق روح و اصول منشور ملل متحد، اصول ده‌گانه مصوب كنفرانس آسيايي - آفريقايي در باندونگ مورخ 25 آوريل 1955 (4/ 2/ 1334)، اعلاميه اتحاديه ملل جنوب شرقي آسيا امضا شده در بانكوك مورخ 8 اوت 1967 (17 /5 /1346) و اعلاميه امضاء شده در كوالالامپور مورخ 27 نوامبر 1971 (6 /9 /1350)» با انعقاد اين پيمان موافقت كرده است. در اين خصوص اين ابهام وجود دارد كه در صورتي كه متن مذكور به منزله‌ي تعهد دولت جمهوري اسلامي ايران به رعايت اسناد و اعلاميه‌هاي مورد اشاره باشد، تصويب آنها توسط مجلس شوراي اسلامي ضروري است و در غير اين صورت اين تعهد دولت مغاير با اصول 77 و 125 قانون اساسي است.