5 ـ اصلاح بند (د) ماده (3) قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمين اجتماعي
نظر به اينكه بيمه اجتماعي روستائيان و عشاير در بند (د) و تبصره (2) ماده (3) قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمين اجتماعي، بند (الف) ماده (96) قانون برنامه چهارم توسعه و بند (د) تبصره (15) قانون بودجه سال 1384 كل كشور مورد حكم قرار گرفته است، لذا تسري آن به مطلق كشاورزان (اعم از ساكنان روستا و غيرساكن در روستا) بدون تعيين بار مالي واجد ايراد اصل هفتاد و پنجم قانون اساسي است.
لازم به ذكر است هدف قانونگذار، ايجاد پوشش بيمه اي براي كشاورزان ساكن در روستا مي باشد كه تاكنون از اين موهبت محروم بوده اند و واژه «روستائيان» ناظر به كشاورزاني است كه در روستا ساكن هستند تا از مهاجرت به شهرها جلوگيري شود.
بنا بر اين افزودن واژه كشاورزان به عنوان صندوق ياد شده با اين ايراد روبروست كه موجب توسعه قلمرو شمول صندوق و تكاليف و تعهدات آن و ابهام در اجرا مي گردد، لذا واجد اشكال است.