طرح استفساريه جزء (6) بند (ث) ماده (88) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه
درخصوص موضوع استفساريه فوق‌الذكر اين نكته قابل توجه است كه در رابطه با احتساب يك مقطع تحصيلي بالاتر جهت ايثارگران پيش از تصويب قانون برنامه ششم توسعه نيز برخي احكام قانوني وجود دارد كه اين احكام بيشتر ناظر به حقوق و مزاياي استخدامي مي‌باشد. با اين توضيح كه براساس ماده (18) قانون تسهيلات استخدامي و اجتماعي جانبازان انقلاب اسلامي (مصوب 31/03/1374 با اصلاحات و الحاقات بعدي) مقرر گرديده است «كليه دستگاههاي مشمول اين قانون مكلفند نسبت به احتساب يك مقطع تحصيلي بالاتر از نظر امتيازات شغلي و ساير امتيازات مقرر در قوانين و مقررات مربوط براي جانبازان اقدام و حقوق و مزاياي آنان را مطابقت نمايند» 
همچنين مطابق ماده (28) قانون جامع خدمات رساني به ايثارگران «كليه دستگاههاي مشمول اين قانون مكلفند نسبت به اعطاي امتيازات ديپلم به شهدا و مفقودان زير ديپلم و احتساب مزاياي يك مقطع تحصيلي بالاتر به كليه شهدا و مفقودان داراي مدرك ديپلم و بالاتر همانند جانبازان و آزادگان اقدام و حقوق و مزاياي آنان را مطابقت دهند.»
لذا همانگونه كه مشخص است مواد قانوني مزبور امتيازات مقطع تحصيلي بالاتر جهت بخشي از ايثارگران (شهدا، مفقودان، جانبازان و آزادگان) را صراحتاً ناظر به حقوق و مزاياي مالي و استخدامي افراد مشمول دانسته‌اند. 
لكن باتوجه به اينكه احكام قانوني مزبور صرفاً شامل بخشي از ايثارگران مي‌گرديد (و شامل ايثارگران با حداقل 6 ماه سابقه حضور داوطلبانه در جبهه نمي‌گرديد) و همچنين ابهاماتي كه ناظر به محدوده امتيازات مالي و استخدامي مقطع بالاتر جهت ايثارگران وجود داشت، در قانون برنامه ششم توسعه (جزء «6» بند «ث» ماده 88 قانون برنامه ششم) رزمندگان با حداقل شش ماه حضور داوطلبانه در دفاع مقدس مشمول بهره‌مندي از امتيازات يك مقطع تحصيلي بالاتر شدند و عنوان عام «حقوق و مزاياي اجتماعي» جهت امتيازات يك مقطع بالاتر تحصيلي جهت اين بخش از ايثارگران استفاده شد. اما بكارگرفتن عنوان مزبور باعث گرديد كه دولت (سازمان امور اداري و استخدامي) عبارت مزبور را واجد ابهام دانسته و پرداخت حقوق و مزاياي مالي و استخدامي جهت مشمولين قانون مزبور را منوط به استفساريه و رفع ابهام بداند.  لذا به منظور رفع اين ابهام، استفساريه حاضر به تصويب رسيده است. 
در رابطه با استفسار مزبور به‌نظر مي‌رسد به چند جهت استفسار صورت‌گرفته مبني‌بر اينكه «مزاياي اجتماعي» شامل مزاياي مالي و استخدامي نيز مي‌گردد صحيح به‌نظر مي‌رسد.
اول اينكه وصف «اجتماعي» علاوه‌بر اينكه ناظر به «مزايا» است به عنوان قبل از آن، يعني «حقوق» نيز باز مي‌گردد و مطابق تعريفي كه قانون مجازات اسلامي از «حقوق اجتماعي» نموده است، حقوق اجتماعي مشتمل بر موارد متعددي از جمله استخدام در دستگاه‌هاي دولتي است و لذا مي‌توان قدر متيقن حقوق و مزاياي اجتماعي را شامل حقوق و مزاياي استخدامي نيز دانست.
دوم اينكه در صدر بند «ث» ماده (88) قانون برنامه ششم توسعه كه جزء ذيل آن موضوع استفسار حاضر مي‌باشد، دولت مكلف گرديده مطابق بودجه سنواتي تسهيلات رفاهي، معيشتي، ... را مطابق اجزاء ذيل براي ايثارگران ارائه نمايد. لذا علي الاصول موارد ذيل اين بند متضمن بودجه مي‌باشد و در نتيجه مي‌توان مزاياي مالي را نيز مشمول عنوان مزبور دانست. 
سوم اينكه به‌نظر مي‌رسد از لحاظ مفهومي نيز عبارت «حقوق و مزاياي» اجتماعي مي‌تواند فراتر و عام‌تر از حقوق و مزاياي صرفاً مالي باشد، به عنوان مثال مي‌توان امكان ثبت نام ايثارگران مشمول اين حكم جهت انتخابات مجلس با مدرك كارشناسي (به جاي داشتن كارشناسي ارشد) را نوعي از همين حقوق تلقي نمود و يا درمواردي كه امكان طول دوره اشتغال به كار دارنداگان مدارك بالاتر بيشتر باشد، ايثارگران مزبور نيز مي‌توانند از اين امتياز استفاده نمايند.  
لذا باعنايت به مطالب مزبور و عام بودن عبارت «حقوق و مزاياي اجتماعي»، مزاياي مالي و استخدامي را نيز مي‌توان مشمول عنوان مزبور دانست.