نامه ديوان عدالت اداري مبني بر دادخواست جناب‌آقاي سيد سعيد تشكري سيداحمدي مبتني بر ادعاء خلاف‌شرع بودن نامه شماره 56-09/ 107-24105 - 5 /12 /1391 و نامه شماره 72-09/ 107 - 24105 مورخ 7 /3 /1392 معاونت حقوقي و امور مجلس وزارت دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح در خصوص مستمري‌بگيران معلول، معلول مادام‌العمر و غيرقابل علاج. 
بررسي : موارد مورد شكايت خلاف‌شرع دانسته نشد.

توضيح اين‌كه مفاد موارد مورد شكايت - كه مرتبط با شكايت است- آن است كه اولاد ذكور مستمري‌بگير چنانچه بين سنين 20 تا 25 سالگي به بيماري غيرقابل علاج و معلوليتي مبتلا شوند كه قدرت تأمين معاش را براي هميشه از ايشان سلب نمايد از حقوق و مستمري مادام‌العمر برخوردار مي‌باشند و اصل اين مفاد خلاف‌شرع نمي‌باشد.
البته از محتويات پرونده چنين به دست مي‌آيد كه بيماري آقاي سيدامير تشكري در سال 1382 تأييد شده است كه وي داراي سي سال بوده و طبعاً  از اعداد افراد تحت تكفل سرپرست خانواده خارج بوده است و در سال 1390 حقوق مستمري وي برقرار و پس از دو سال- و پي بردن به اين‌كه وي حق أخذ اين حقوق را ندارد- قطع شده است. ولي همان‌گونه كه در دفاعيه سازمان تأمين اجتماعي (ص17-18) آمده است در سن 30سالگي وي كميسيون پزشكي او را معلول يافته و در آن زمان نمي‌توانسته است داخل در قانون تجويز أخذ مستمري قرار گيرد و در سنين سابق وضع او روشن نيست تا حكم به استحقاق اخذ مستمريش شود. بناء عليه مصوبه مزبور خلاف شرع يا قانون نيست.
مضافاً اين‌كه تشخيص خلاف قانون بودن اين مصوبه بر عهده ديوان عدالت اداري است و بعلاوه اگر در زمان تشخيص معلوليت اين شخص در كميسيون پزشكي اختلافي باشد بايد به دستگاه قضائي صالح مراجعه شود و اعلام نظر نسبت به آن برعهده دادگستري و دادگاه صالح است.